Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
беку
1. Ашық емес, жабық болу. Есік бекіп қалыпты. 2. Жымдасу, кірігу. Бос тақтай шегемен бекіп қалды. 3. Нығая түсу, күшею. Өзін-өзі ұстау, тежеу. Қаламмен білім бекіді. 4. Тоқтамға келу, ұйғару. Ол оқиғаны жазуға бекігендей болды. Әкем бекіген түр көрсетті (Сералиев). 5. Бекініс жасау, орнығу. Көпірдің жау жақ түбінде бекіп , Рота жатыр (Әбілев). 6. ауыс. Қайраттану, ширау. Ол егілместей бекіп алған. 7. ауыс. Құпталу, мақұлдану. Жоспар бекіді, міндеттеме бекіді
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: беку


будет выглядеть так: Что такое беку