Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
белдік
1. Былғарыдан жасалған белбеу. Белдігін буынды. белдігін ағытты. 2. Арба, шана тертесін көтеріп, ершіктің үстінен тарта байлайтын қайыс бау. Айдаушы шанадан түсіп атының белдігін көтерді. 3. Арбаның екі дөңгелегін қосып тұратын бел ағашы. Сатай өңдеп шабады, Ағаш арба белдігін (Сейфуллин)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: белдік


будет выглядеть так: Что такое белдік