Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
із
1. Адам, мал, аң т.б. аяғының жерде қалған дағы, таңбасы. Бір төбенің ық беткейінен түйенің ізін көрді (Балғабаев). 2. Таптап кеткен жол, соқпақ. Барғанымды қайтейін, ізіммен кері қайттым (Қалдыбаев). 3. ауыс. Белгілі бір бағыт, бағдар. М.Әуезовтің ұлы эпопеясы ізімен қазақ прозаиктері қазақ халқының тарихын көркем бейнелеуге кірісті ("Қаз.әдеб"). 4. ауыс. Бір нәрсенің белгісі, нышан. Мариямның бетінен ашу мен ызаның ізі тарап қалыпты (Өтесінов). Із аңдыды – біреуді қырына алды, соңына түсті. Із кесті – ізіне түсіп аңдыды. Із қалдырды – пайдалы іс, үлгі-өнеге көрсетті. Із тастады – ізін білдірмеу үшін орағытып жүді. Із шалды – ізіне түсті, із кесті. Ізін ала – артынша, көп ұзамай. Ізін басты – біреудің ісін одан әрі жалғастырды. Ізіне түсті – біреуді қырына алды, қудалады. Ізін суытты – ат ізін салмай, хабарсыз кетті. Ізі суымады – көп кешікпеді, ұзаққа созылмады
1. Адам, мал, аң т.б. аяғының жерде қалған дағы, таңбасы. Бір төбенің ық беткейінен түйенің ізін көрді (Балғабаев). 2. Таптап кеткен жол, соқпақ. Барғанымды қайтейін, ізіммен кері қайттым (Қалдыбаев). 3. ауыс. Белгілі бір бағыт, бағдар. М.Әуезовтің ұлы эпопеясы ізімен қазақ прозаиктері қазақ халқының тарихын көркем бейнелеуге кірісті ("Қаз.әдеб"). 4. ауыс. Бір нәрсенің белгісі, нышан. Мариямның бетінен ашу мен ызаның ізі тарап қалыпты (Өтесінов). Із аңдыды – біреуді қырына алды, соңына түсті. Із кесті – ізіне түсіп аңдыды. Із қалдырды – пайдалы іс, үлгі-өнеге көрсетті. Із тастады – ізін білдірмеу үшін орағытып жүді. Із шалды – ізіне түсті, із кесті. Ізін ала – артынша, көп ұзамай. Ізін басты – біреудің ісін одан әрі жалғастырды. Ізіне түсті – біреуді қырына алды, қудалады. Ізін суытты – ат ізін салмай, хабарсыз кетті. Ізі суымады – көп кешікпеді, ұзаққа созылмады