Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И [І] Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
ілгіш
I1. Белгілі бір затты іліп қоятын нәрсе; ілгек, ілмек. Көшербай тоны мен құлақшынын киім ілгішке ілді (Серәлиев). 2. Ашылып-жабылып тұратын нәрселерді бекітіп қою үшін жасалған ілгек. Арай есікті тарс жауып, ілгішін салды (Домбаев)
II
Қағып алып кететін, алғыр, ілгір. Білгіш-ақ, ілгіш-ақ, қағып ап әкетер (Өмірбеков)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: ілгіш


будет выглядеть так: Что такое ілгіш