ішу
1. Сұйық затты сіміре жұту, ұрттау. 2. Тамақтану, ішіп-жеу. Бекжан тамағын тез-тез ішті де, тұрып кетті (Еркебаев). Ішкен асы бойына батпады (тарамады) – көңілі көншімеді, алаңдады. І шкен асын жерге қойды – біреуге шын ықылас білдірді, бәйек болды. Ішкен-жегенін мұрнынан шығарды – а) асықтырды, қуып шықты; ә) жегенін сығып алды. Ішкені алдында, ішпегені артында – не ішіп, не жеймін демейді, бәрі сай. Ішкені ірің (зәр), жегені желім (желке) – күн көрсетпеді, көзге түртпек қылды