Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
а
1. Жуан дауысты дыбыстардың қатарына жататын езулік ашық дыбыс және сол дыбыстың таңбасы (әріп). 2. Біреудің атын атап шақырғанда оған жауап ретінде берілетін дыбыс. - Дәрмен! – А, – Бармысың? – Бармын. 3. Біреудің назарын өзіне аудару үшін айтылады. Нұржан! А, Нұржан! 4. Бір нәрсеге реніш білдіріп, кейігендікті білдіреді. Кеше сен сабаққа неге келмедің , а? А дегенде – а) басында, әуелде, алғашқыда ; ә) әй деп дыбыс бергенде. А дегеннен – әуел бастан, бірден. А дегенше – әне-міне дегенше, лезде, әп-сәтте. А Құдай – құдайға бас ию, жалбарыну. А құдайлап – аллаға сыйынып, жалынып-жалбарынып. А, пірім [тәңірім] деп – әрең-әрең, қалт-құлт етіп, зорға
1. Жуан дауысты дыбыстардың қатарына жататын езулік ашық дыбыс және сол дыбыстың таңбасы (әріп). 2. Біреудің атын атап шақырғанда оған жауап ретінде берілетін дыбыс. - Дәрмен! – А, – Бармысың? – Бармын. 3. Біреудің назарын өзіне аудару үшін айтылады. Нұржан! А, Нұржан! 4. Бір нәрсеге реніш білдіріп, кейігендікті білдіреді. Кеше сен сабаққа неге келмедің , а? А дегенде – а) басында, әуелде, алғашқыда ; ә) әй деп дыбыс бергенде. А дегеннен – әуел бастан, бірден. А дегенше – әне-міне дегенше, лезде, әп-сәтте. А Құдай – құдайға бас ию, жалбарыну. А құдайлап – аллаға сыйынып, жалынып-жалбарынып. А, пірім [тәңірім] деп – әрең-әрең, қалт-құлт етіп, зорға