адам
1. Ойлай, сөз сөйлей алатын, еңбек құралдарын жасап, оларды өз қажетіне жарата білетін, саналы қоғам мүшесі. Адамнан үлкен ат жоқ, Наннан үлкен ас жоқ (Мақал). 2. Көпшілік қауым, жұрт, халық. Боз үйдің маңы қаптаған адам ( Сәрсенбаев). Адам айтқысыз – керемет, ғажап, айтып болмайтын. Адам алатын бура – кісіге шабатын бура. Адам баласы – бүкіл адамзат, адам атаулы. Адам баспас жер – көз көріп, құлақ естімес қашық жер. Адам болды – а) ер жетті, адам қатарына қосылды; ә) Өз қолы өз аузына жетті, санатқа ілікті. Адам болмайды – ауру дендеп, өлім халіне жеткен. Адам біткен – жалпыға адам атаулы, күллі халық. Адам етті [қылды] – ел қатарына қосты, тәлім-тәрбие берді. Адам көргісіз [қарағысыз] – бетіне кісі қарағысыз, ұсқынсыз. Адамның басы алланың добы (діни) – адам тағдырдың жетегінде ; өзінде билік жоқ. д .м. Адам сауды – біреуді олжалады, арбап-алдады. Адам төзгісіз – шектен шыққан, шыдап болмайтын