Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
[А] Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
адасу
1. Жол таба алмай сенделу. Жалғыз жүріп жол тапқанша, Көппен бірге адас ; (Мақал) 2. ауыс. Теріс бағытқа түсу, қателесу, шатысу. Мағжан адасса, ел деп адасты ("Өркен"). Адасқан қаздай – безек қақты, жалғызсырады
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: адасу


будет выглядеть так: Что такое адасу