Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
айну
1. Жоқ жерде өзгере қалу; бұрынғы бағыт-бағдарын бұзу. Ол келуден айнып қалды. 2. Серттен таю, уәдеден шықпау. Ақан Ақтоқтысынан айнып, Ұрқияны алып қашады (Мағжан). 3. Қымыздың дәмі бұзылу, татып кету. Қымыздың дәмі бұзылып, айнып кетіпті. Жүрегі айныды – лоблыды, құсқысы келді, жиркенді
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: айну


будет выглядеть так: Что такое айну