Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
[А] Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
алаң
I1. Орман, тоғай, үй аралығындағы бос жер. Алаң ға жайғасты. 2. Ірі қалалардағы жиын, шеру өткізетін арнаулы орын. Жастар алаң ға шықты: Жас ұландар шеруі алаңда өтіп жатыр. Алаң ашық – қоршауы жоқ, қоршаусыз жер
II
Қойда болатын топалаң ауруының бір түрі
III
Беймазалық, әбігер. Ендігі алаңым – ауылда қалған балам. Алаң болды [етті, қылды] – ойы сан саққа бөлінді, алаңдады
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: алаң


будет выглядеть так: Что такое алаң