Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ант
IУағдалы іске қалытқысыз болудың шынайы белгісі; серт, уәде. Ант атқан [ұрған, соққан] – жексұрын, оңбаған. Ант атсын [ұрсын] – жолы болмасын, қарғыс атсын. Ант берді [қылды, етті, ішті] – уәде берді, серт қылды. Ант су ішті – танды, қарғанды
II
жерг. Берекесіз, оңбаған, жындыбас. Елден шыққан білімсіз ант екен
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: ант


будет выглядеть так: Что такое ант