Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
[А] Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
аңқылдау
1. Желдің үріп соғуы. Іргеден жел аңқылдап тұр. 2. ауыс. Лепіру, екпіндеу. Өтірік пен өсекке бәйге атындай аңқылдар (Абай). 3. ауыс. Аяғынан жарылу, шын ниетін айту. Үй иесі де аңқылдап, асты-үстімізге түсіп жатыр
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: аңқылдау


будет выглядеть так: Что такое аңқылдау