аран
I1. Аң аулау үшін кең әрі терең етіп қазылған ор. Аранға аң түсті. 2. ауыс. көмей, құлқын. Жетер көрсеткендерің, араны тоймас арамтамақтар (Ипмағанбетов). Аран ауыз – далиған үлкен ауыз. Араны ашылды – а) Тәбеті тартып, тамақ жегісі келді; ә) Ашқарақтанды, қомағайланды, аш көзденді
II
Кірпіш пен істік темірден жасалған кең қоршау. Ат аран ішінде тұр
III
Көкнәр тұқымдасына жататын бір жылдық өсімдіктер туысы