Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
арбау
1. Жыланның торғай, тышқан т. б. жәндіктерді өзіне ғана белгілі сиқырлы күшпен ұстап алуы. Жылан торғай арбап тұр. 2. ауыс. Біреуді алдап-сулап, айтқанына көндіру, ырқына жүргізу. Жігіт біткенді арбап, жынды қылған Әсия сен емес пе ең? (Сараев)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: арбау


будет выглядеть так: Что такое арбау