арт
1. Бір заттың алдына қарама-қарсы жағы. Кей ердің алды биік, арты аласа (Шәкәрім). 2. Бір нәрсенің соңы, ақыры. Адасқанның алды жөн, арты соқпақ (Абай). 3. Жан-жануардың құйрық жағы, көтенішегі. Іші өткеннің арты біледі (Мақал). Артта қалды – соңында қалды, қалып қойды. Арты ашылды – а) Бұлт ыдырап, күн көзі көрінді; ә) Абыройы түсті, ұятқа қалды. Арты қайырлы болсын (тілек) – ақыры жақсылыққа ұлассын. Артына [соңына] қара ермеген – қу бас, баласыз. Артына із қалдырды – соңына ұрпақ қалдырды. Артында қоңырауы бар – артына сөз ерген, жаманатқа іліккен