асу
I1. Бір жерден өтіп, келесі жерге бағыт алу. 2. Белгілі бір мөлшерден өту. Сағат бірден асып барады. 3. Артылу, озу. Оқу оқып, өнер тоқып, Қатарыңнан ас, інім ( Иманбаева). 4. ауыс. Кеудесіне нан пісу, дандайсу, көзінің еті өсу. Бармын деп аспа, жоқпын деп саспа (Мақал). 5. Көмекшілік мәнде қолданып, жарау, қосылу деген мән білдіреді. Іске асты, жүзеге асты, пайдаға асты, кәдеге асты
II
1. Қазанға тамақ салып пісіру. Апасы ет асты. 2. Бір заттың үстіне салып қою, арту. Қолын мойнына асты. 3. Дарға іліп өлтіру, жазалау. Дарға асты
III
1. Тау жотасының өтуге қолайлы аласа жері. Көш асу ға жақындады. 2. ауыс. Өмір өткелі, белесі. Табыс пен өрлеудің асу ларына жеттік. Асу бермеді – жол бермеді, өткізбеді