атақ
1. Абырой, даңқ, бедел. 2. Жаман ат, абыройсыздық. 3. Белгілі бір мамандыққа қатысты берілетін дәреже, лауазым. Ғылыми атақ, әскери атақ, 4. Сіңірген еңбегіне қарай берілетін сый-құрмет. Ол Еңбек Ері атақ ғын алды. Атағы жайылды [шықты] – аты көпке белгілі болды, даңқы шықты. Атағы жер жарды – дүниені күңірентті, ел аузына ілікті. Атаққа таңды – жаман атқа ие болды, сөзге ілікті