Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
аш
1. Ас ішіп, тамақ жемеген, азықтанбаған. 2. Ішіп-жем, тамағы жоқ, аштан-аш. Атақты ұры аштан өледі (Мақал). 3. ауыс. Ашаң, арық, жадау. Аш бетінде көк тамырлары білінеді (М.Әуезов). Аш өзек [құрсақ] – тамаққа жарымаған, тамақ ішпеген. Аш ішек – майсыз ұзын ішек. Аш бәледен қаш бәле - пәледен аулақ жүр, жолама. Аш бел – нәзік жіңішке бел. Аш бүйір – іші қусырылған, ішіне тартыңқы бүйір. Аш кенедей жабысты – ұстаған жерінен айрылмады, қадалған жерінен қан алды. Аш көз – ашқарақ, қомағай. Аш көзденді – араны ашылып қомағайланды. Аш күзендей бүгілді – қаншырдай қатып жарады. Аш қасқырдай [бөрідей] – жалақтады, жалаңдады. Аш құлақтан тыныш құлақ – бәлесінен аулақ, жайыңа жүр. Аш өзегіне түсті – ішкен тамақты көтере алмай әлсіреп қалды. Аштан өліп, көштен қалмады – ел қатарында болды, біреуден ілгері, біреуден кейін болды
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: аш


будет выглядеть так: Что такое аш