Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
бай
I1. Меншігінде қыруар мал-мүлкі бар ауқатты адам. 2. Өте көп, көл-көсір. Дала малға бай, кенге бай. 3. Жеткілікті, мол. Алма витаминге бай. 4. Тілге жүйрік, шешен. Тілге бай, сөзге бай. Бай баласы – бүкіл бай атаулы. Бай болған [-да] бақырып бола ма – болған кісі өзін даурығып көрсете ме д.м
II
Әйелдің некеленген қосағы, күйеуі. Байы өлген қатын
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бай


будет выглядеть так: Что такое бай