байлау
I1. Жіппен бір нәрсені бекіту. Бұзауды қазыққа байлады. 2. Жараны не басқа бір нәрсені орау, таңу. Жарасын байлап берді. 3. Түйін тастау, бас алу. Жүгері собық байлады. 4. Егістікке келетін суды тоқтату, бөгеу. Суды байлап алды. 5. Малды бордақылау, семірту. Соғым байлап алды. 6. Саяттан қайтқанда тапқан олжасын сыйға тарту, тарту ету. Тазы алған түлкісін маған байлады
II
Шешім, тоқтам, байлам. Байлауы жоқ шешеннен, Үндемеген есті артық (Мақал). Байлау жасады – тоқтамға келді. Байлау сөз – қорытынды сөз, шешім