Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А [Б] В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
байлаулы
1. Жіппен буылған, таңулы. 2. ауыс. Біреуге тәуелді, меншікті. Оның өз өмірі де бөгде жанға байлаулы (І.Омаров). Байлаулы жер – уәделі, серттескен орын
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: байлаулы


будет выглядеть так: Что такое байлаулы