бала
1. Сәби, нәресте, бөбек. Бала - адамның бауыр еті. 2. Ата-ананың перзенті, ұрпақ, тұқым. Балам он алтыға келді. 3. Жан-жануардың күшігі, балапаны. Қарға баласын аппағым дейді. 4. ауыс. Ержетіп, ысылмаған, балғын, жас. Бала бүркіт (жігіт, қыран). Бала басты – көп балалы. Бала көкірек – баланың кіршіксіз пәк ойы. Бала көтерді – екі қабат болды. Балалар үйі – ата-анасы жоқ балалар тәрбиеленетін орын. Бала мінезді – аңқау, аңғырт. Баланың зарын тартты – перзент көрмеді, баласы болмады. Бала өркеш – айыр түйелердің әбден семіргендегі тікірейген өркеші. Бала сүйді – балалы болды. Бала тапты – туды, сәбилі болды. Бала тастады – түсік түсірді