Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
балақ
1. Шалбардың, дамбалдың тізеден төмен жағы. 2. ауыс. Таудың төменгі жағы, етегі. Таулардың самал ессе балағынан (Мақатаев). Балақ бау – саят құстарының аяқтарына тағылатын қайыс бау. Балағынан шуы шыққан – салдыр-салақ, нас (әйел). Балаққа бала оралсын (тілек) – балалы бол, балаң көп болсын. Балақ жүн – құстың сирағына біткен жүні. Балақтағы бит басқа шықты – басынды, иықтанды. Балақ шыбық – ағаштың не бұтаның түбіртегінен өсіп шыққан өркен
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: балақ


будет выглядеть так: Что такое балақ