Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
балдырған
1. бот. Үлкен жапырақты, ұзын қуыс сабақты шөптесін өсімдік. Ақ бас балдырған, көк балдырған. 2. ауыс. Жасөспірім, жеткіншек. Ендігі қалғандар кілең балдырған жастар (Хангелдин). Балдырған шақ [кез] – жастық шақ, жас кез
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: балдырған


будет выглядеть так: Что такое балдырған