бару
1. Бір нәрсеге жету, жақындау, жуықтау. Үйіне барды. 2. ауыс. Тұрмысқа шығу, күйеуге тию. Қыздың кімге барам десе де еркі өзінде. Барар жері, басар тауы жоқ – қорған болар, пана болар ешкімі жоқ д.м. Барғанның балтасын, келгеннің кетпенін алып қалды – ешкімге есесін жібермеді. Бармасаң бадал – тілазарға айтылатын қарғыс. Барса келмес – қайта оралмас жер, қиын сапар, алыс жол. Барып тұрған – нағыз шегіне жеткен