бәле
I1. Пәле-жала, шатақ. Бәленің бір ұшы өзінде жатыр. 2. Қырсық, кесел, кесапат. Оның бәлесі маған тиді. Бәле баққан – іздегені дау мен шатақ. Бәле болды – қырсық болды. Бәлеге қалды [шатылды] – шатаққа ұрынды. Бәледен машайық қашты – бәледен қаш, жуыма д.м. Бәле қуды – жамандық ойлады, бәле іздеді. Бәле қылды [салды] – шатақ шығарды. Бәленің отын өргізді – бәлені үлкейтті, жандандырды. Бәлесі жұқты [тиді] – кесірі тиді
II
1. Еті тірі, пысық, бәлекет. Мына бала бәле екен. 2. ауыс. Қорқынышты бейне, құбыжық. Қара құрымдай қаптаған бәлені құрту керек (Мұртазаев)