Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
бедел
1. Қадір-қасиет, абырой. Беделі күшті. 2. Атақ, даңқ. Абай – әдебиетіміздің абыройы мен беделі. Бедел сақтады – қадір-қасиетіне кір келтірмеді. Бедел салды – атағын бетке ұстады. Беделі артты [өсті] – атақ-абыройы көтерілді. Беделі жүрді – атағының арқасында сөзі өтімді болды. Беделін төкті [түсірді] – қадірін кетірді
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бедел


будет выглядеть так: Что такое бедел