Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
безектеу
1. Зыр жүгіру, тыныштық көрмей безек қағу. Шешем безектеп ас-су қамдап жүр. 2. Қолды-аяққа тұрмау, шыр-шыр ету. Жылайды бала безектеп. 3. Безілдеу, зарлау, сарнау. - Ойбай! – деп безектеген әйел даусы естілді. (Б.Аманшин)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: безектеу


будет выглядеть так: Что такое безектеу