Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А [Б] В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
бейжай
1. Жайбарақат, қаперсіз. Сөзіне құлақ аспай бейжай отыр. 2. Мең-зең, дел-сал. Анар сырқаттанғандықтан болар бейжай. Бейжай болды [тартты] - а) жайбарақат болды ; ә) мазасызданды, беймазалыққа түсті
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бейжай


будет выглядеть так: Что такое бейжай