Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
белең
1. Көлбей созыла жатқан дөңес, биіктеу жер. Бақташы малды белеңге қарай қайырды. 2. ауыс. Белгілі бір кезең. Қиын-қыстау уақыт, жағдай. Белең алды – өрши түсті, дендеді
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: белең


будет выглядеть так: Что такое белең