Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
береке
1. Ырыс, молшылық, мол. Береке , ырыс дамыған өлкеге келдік (Байжанов). 2. Ауыз бірлік, ынтымақ. Бесіксіз үйде береке жоқ (Мақал). Береке қонды – байлық, дәулет келді, береке дарыды. Берекесі жоқ – береке таптырмайтын, бәтуасыз. Берекесі кетті [қашты, қалмады] – а) шырқы бұзылды, құты қашты; ә) абыржыды, асып-састы. Береке таппады – тыным көрмеді, рахат таппады
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: береке


будет выглядеть так: Что такое береке