беттесу
1. орт.етіс. Бетте-с. 2. Екі заттың бір-бірімен дәл келуі, қиюласуы. Бағаналы ткань эпидермис клеткаларына беттесе жатады (Мұсақұлов). 3. Бетпе-бет келу, кездесу. Бөжей мен өз әкесінің беттесіп отырғанын көруден ұялғандай (М.Әуезов). 4. Кінәсін мойнына қою, кіналасу. Беттескен соң, мойнына алуға мәжбүр болды (Жанкелдин)