Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А [Б] В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
билеу
IБи билеу, биді орындау. Ән айтып, би биледік (Шамкенов)
II
Билеп-төстеу, үстемдігін жүргізу. Ол Мәдинаны өзі билеген (Тоқжігітов). 2. Басшы болу, басқару. Қашанда дана адам ел билейді. 3. Басқа шығу, басыну. Жаман үйді қонағы билейді (Мақал)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: билеу


будет выглядеть так: Что такое билеу