Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
биік
1. Асқар, заңғар, зәулім. Биік таулар үнсіз, күңгірт тартқан (Сағымбаев). 2. Төмен емес, жоғары. Оның даусы биік. 3. Өте жоғары, көп қабатты. Мен биік үйде тұрамын. 4. ауыс. Атақ-дәрежесі зор, мәртебелі. Биік мансап – биік жартас (Абай)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: биік


будет выглядеть так: Что такое биік