Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А [Б] В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
биіктеу
I1. Биікке көтерілу, шығу, жоғарылау. Бір таудан бір тау биіктеп барады (М.Әуезов). 2. ауыс. Алға басу, өрлеу, даму. Колхоз дәулеті шалқып, биіктеп алған (Иманжанов). 3. ауыс. Дәрежесі арту, асу. Ар жағында генералдық чині таяу, дәреже биіктей береді (С.Мұқанов)
II
Басқалардан жоғарылау, биігірек. Биіктеу жер (ағаш, бой)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: биіктеу


будет выглядеть так: Что такое биіктеу