Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
бобырау
1. Жібі бос тоқылу, босау. Тоқыған тоқымасы бобырап тұр. 2. Ұйпа-тұйпасы шығу, қобырау. Шашы бобырап маңдайына түскен (Жүнісова)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бобырау


будет выглядеть так: Что такое бобырау