бойлау
1. Биіктеп өсу, ұзару. Өсімдік бойлап өсті. 2. Судың бойдан асатын жеріне жүріп бару, өрлеу. Ол өзеннің ортасына дейін бойлап барады (Исабаев). 3. Мойын соза қарау. Барлаушы алдыңғы жағына бойлай қарады (І.Нұрпейісов). 4. Бір нәрсенің бойымен бірдей болатындай ету. Бөлімнің бұрышынан бір кісі бойлайтындай үңгір қазылған (Дастанов). 5. Жылқы малының тізгін бермей арындауы. Құрық салса, бақа айғыр бойлайтұғын (Қозы Көрпеш). 6. ауыс. Бір нәрсенің байыбына бару, мәніне зер салу, тереңдеу. Композитор лирика табиғатына терең бойлады (І.Омаров). Терең бойлады – тереңдеп бату, жайылу, тарау