Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А [Б] В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
борау
1. Қарды, құмды, топырақты үрлеп, ұйтқыта соғу. Топырақ борап, бас көтертер емес (Момышұлы). 2. ауыс. Оқ, жаңбыр, бомба, снаряд тағы басқалардың жаңбырдай төгілуі, құйылу. Селдей бораған оқ астында келеміз
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: борау


будет выглядеть так: Что такое борау