Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
бөлек
I1. Өз алдына, жеке. Әке-шешем бөлек тұратын. 2. Оқшау, оңаша, шеткері. Жігіттер аттарын бөлек байлады. 3. Басқа, бөтен, өзге. Бұлардың мінез құлқы бөлек. 4. Ерекше, айырықша, өзгеше. Анамның мен үшін орны бөлек
II
Бүркіттің құндағы; бөлеу. Ол бүркітті бөлегіне бөлеп алды
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бөлек


будет выглядеть так: Что такое бөлек