Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А [Б] В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
бөлектеу
I1. Бөлу, айыру, жіктеу. Парашютты бұтақтан бөлектеп алдым (Жұмақанов). 2. Жатқа санау, бөтен көру. Бізді бөлектеп сыртқа тепті
II
Өзгешелеу, басқашалау. Саржан басқаларға қарағанда бөлектеу көрінген
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бөлектеу


будет выглядеть так: Что такое бөлектеу