Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А [Б] В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
бөлшектеу
1. Бөліп тастау, бірнешеге бөлу. Санат қу бөренені бөлшектей бастады. 2. Құрастырылған затты бөлек-бөлек етіп ажырату, айыру. Ол пистолетті бөлшектеп бұзды. 3. Сөзді үзіп-үзіп айту. Шешем сөздерін бөлшектеп айтты. 4. ауыс. Жіктеу, баралау. Халық тарихын бөлшектеп қарауға болмайды (І.Омаров)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бөлшектеу


будет выглядеть так: Что такое бөлшектеу