Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А [Б] В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
бөрту
1. Дымқылды бойына сіңіріп бөрту, ісіну, ісіп-кебу. Жазды күні дән бірінші ісінеді, екінші күні бөртеді (Қыдырбаев). 2. Бүршік ату, көктеу. Ағаштың бұтақтары түйін теуіп, бөртіп тұр (Бегалин). 3. ауыс. Тамақты мол жеп, шеміршек ату. Қызара бөрткен қонақтар, жинала бастады (Т.Әлімқұлов)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бөрту


будет выглядеть так: Что такое бөрту