Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А [Б] В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
булығу
1. Ұйықтап жатқан адамның жайсыз жағдайдан тынысы тарылып қалуы, тұншығу. 2. Бір нәрсенің әсерінен тығылу, қыстығу. Ашуға булықты, күлкіге булықты. 3. ауыс. Байыз таптырмау, тынышын кетіру. Торы ат бүгелектеп булығып , басын үйкеледі (Майлин)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: булығу


будет выглядеть так: Что такое булығу