Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
бунақ
I1. Бір нәрсенің сақиналанып, буын-буын болған жері. Бұл бунақ-бунақ ұзын аяқты шаян (Ахтанов). 2. Бір нәрсенің (таяқтың) оймышталып кесілген, кертілген жері. Таяқтың бунақтары ап-айқын көрініп тұр. ("Лен.жас")
II
әдеб. Өлең тармақтарындағы дауыс толқыны, сөз өлшемі; ырғақты пауза
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бунақ


будет выглядеть так: Что такое бунақ