Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А [Б] В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
бунау
1. Қатты буылған, байланған жерді қысу, қиып кету. Оң білегіне жіп батып, бунап тастапты. 2. Таяқты, т.б. нәрсені сақина тәрізді бунақтап кесіп, керту. Тобылғы таяқты бірнеше жерден бунап қойды
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бунау


будет выглядеть так: Что такое бунау