Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
буын
I1. Адам мен жануарлардың аяқ, бақай, тізе, жілік т.б. қозғалмалы түрде жалғасқан жері. Адамның қол-аяқ буындары. 2. бот. Сабақтың жапырақ немесе бүршік орналасқан жері. 3. ауыс. Тұтас бір нәрсенің жеке саласы, бөлімі, тармағы. Цехтың бар буыны тоқтап, жұрт тарады (Сыланов). 4. ауыс. Ұрпақ, үрім-бұтақ. Буынға буын, жас буын, соңғы буын. Буын аралық (бот. ) – сабақтағы екі буынның арасы. Буын аяқтылар (зоол. ) – жоғарғы сатыдағы омыртқамыз жәндіктердің ішіндегі ең көп тараған тобы. Буын иілу – буын сырқатын оташылықпен емдеу әдісі. Буыны бекіді [қатайды] - а) ер жетті, есейді ; ә) ысылды, шыңдалды. Буыны бекіп, бұғанасы қатпаған – кемеліне келмеген, есеймеген. Буыны босады [құрыды] - а) денеден әл кетті, әлсіреді ; ә) тұла бойын қорқыныш кернеді
II
лингв. Сөздерді айту кезіндегі ауаның қарқынмен кілт үзіліп шыққан не бірнеше дыбыстар тізбегі. Буын үндестігі – сөз ішіндегі, сөздердің аралығындағы буындардың бір-бірімен айтылуы жағынан өзара үйлесуі, үндесуі
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: буын


будет выглядеть так: Что такое буын