Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А [Б] В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
буынсыз
Буыны жоқ, былқ-сылқ етіп бұралған, майысқан. Буынсыз бұратылған биші Шара (Әбдірахманова). Буынсыз жер – орынсыз; жөні жоқ жер. Буынсыз жерге пышақ ұрды [салды] – орынсыз талап, жөнсіз тілек қойды. Буынсыз тіл – шешен сөз, шебер тіл
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: буынсыз


будет выглядеть так: Что такое буынсыз