буырқану
1. Желдің, дауылдың өршелене ұйтқи соғуы. Буырқанып соққан дауыл. 2. Өзеннің жағаға ұрып, көбік шашып ағуы. Ақ көбік шашып буырқанып Тайынты өзені ағып жатыр (Қайсенов). 3. ауыс. Қаһарына мініп қатты ашулану,қатулану. Ол қатты буырқанды. 4. ауыс. Бураның келеге түскен кезіндегі айбат шегіп құтырынуы. Буырқанып тұрған бурадан қорықты