Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
бұғақ
Адамның, иек астындағы салпыңқы тұсы, малдың әукесі, күпегі. Бұғақы салбырады, бұғақы білінді. Бұғақ ауруы (мед. )- қалқанша (тамақ) бездері қызметінің бұзылуынан болатын ауру; жемсау ауруы. Бұғағынан үзілген – толысып, бой жеткен (қыз)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бұғақ


будет выглядеть так: Что такое бұғақ