бұғалық
1. Асау ұстауға ыңғайлап, үш жағын ілмектеп, тұзақтап байлаған мықты қыл арқан. Асау мойнына бұғалықтың қалай түскенін байқамай қалды. 2. ауыс. Өз еркіне бағындыратын тосқауыл күш, қысым, тегеурін. Ол жуырда бұғалыққа көне қоймастай. Бұғалық салды [тастады] – тізгіндеді, еркіне жібермеді. Бұғалық тастам (жер) – бұғалық тастауға ылайық, он-он бес метрдей аралық